Burnaby-Vancouver

Burnaby-Vancouver

Vandaag een rustdag, nou ja er moet gewerkt worden.

Uitgeslapen tot 8 uur en rustig ontbeten. Daarna met een camper Propaangas gaan bijvullen en dan op de camping de car-wash gebruikt, daarna hetzelfde ritueel met de andere camper.

Campers van binnen gepoetst en de koffers ingepakt voor morgen.

Bording-pass uitgedraaid en tijden van vertrek gecheckt.

Spullen die over zijn zoals koffiezetapparaat, filters enz. kunnen hier op de campingwinkel worden neergezet voor startende campers. Zelf konden wij nog flessenwater en jam meenemen, ideale regeling.

Morgenvroeg de campers inleveren in de deelgemeente Delta, op zo'n 24 km van hier, en dan met een taxi naar het vliegveld.

Vannacht heeft het de hele nacht geregend en nu overdag is het weer redelijk te noemen.

Dan zit onze mooie reis er op, we hebben ontzettend veel gezien en alle weergoden zowat tegen gekomen.

Wat ons is opgevallen tijdens koude dagen waarin wij wegdoken in onze warme truien en jassen dat hier mensen met T-shirt, zelfs eentje met ontbloot bovenlijf en in korte broeken en teenslippers liepen. Zal wel te maken hebben dat de Eskimo's kortbij leven en deze lui door Eskimo's gemaakt zijn volgens Peter.

We hebben:

- 6232 km gereden

- 1431.5 liter benzine getankt

- In de provincies Ontario, Alberta en British Columbia van Canada gereden

- In de USA

1.Michigan 2.Indiana 3. Illinois 4. Iowa 5.Minnesota 6.South Dakota 7.Wyoming en 8.Montana doorkruist

- Op 17 campgrounds overnacht (prijzen tussen US$ 65 en Can$ 25)

- Minstens 8 Nationale Parken bezocht.

Vancouver

Vancouver

Vandaag 7.30 uur uit de veren en het gebruikelijke ontbijt. Daarna 3 seniorendagkaarten en een voor volwassenen gekocht á raison van C$ 7.50 en C$ 9.75 voor het openbaar vervoer naar en in Vancouver met de Skytrain en bus en terug. Een kwartiertje lopen tot het station en daarna met de Skytrain van station Production Way naar het het eindstation Waterfront. Meteen viel het oog op het WTC-gebouw in de vorm van een boot waar een cruiseschip aan aangemeerd lag. Hier een heel eind langs het water gelopen en genoten van de activiteiten op het water zoals binnenlopende zeeschepen en het af- en aanvliegen van watervliegtuigen waarvan er zo'n twintig lagen. Toen nog een eind door de stad gelopen naar de bezienswaardigheden zoals die werden aangegeven door het visitorcenter (VVV). Dat viel best tegen.

Inmiddels was het gaan regenen zoals gebruikelijk bij onze stadsbezoeken wat het er bij een temperatuur van 14 graden al niet prettiger op maakte. Wat een verschil met gisteren. Leuk was een Gasclock die om het uur met stoom het deuntje van de Westminster floot. Wij waren er klokslag 12 uur. Toen een bezoekje aan Starbucks om op te warmen met koffie. Daarna richting Chinese wijk waar wij zoveel daklozen, verslaafden en andere ongure types gezien hebben dat wij slechts enkele minuten in China Town zelf hebben doorgebracht. Zoveel van dit soort lieden hebben wij aan deze kant van de grote plas nog nergens gezien.

Daarna met de bus wederom naar Waterfront waar overigens ook nog een aantal in ieder geval beschonken gast(in)en zaten. Van Waterfront-station de Seabus genomen naar Vancouver-North zo'n overtocht van een kwartiertje. Vancouver bestaat eigenlijk uit 23 deelgemeenten met een eigen bestuur, eigen politie, brandweer enz. Na hier even rondgekeken te hebben weer terug met de Seabus naar Waterfront-station.

Hier de bus genomen naar de Public Market (markthallen)op Granville Island. Leuk, maar ook niet meer dan dat. Bus terug naar, u raad het al, Waterfront-station en daar op zoek naar het Old Dutch restaurant dat wij s 'morgens gezien hadden om daar een hapje te eten. Helaas was om 18.00 uur de zaak gesloten en zijn wij bij het Bellagio, een Italiaans restaurant, gaan eten. Was goed in de smaak gevallen, bekomen moeten wij nog afwachten. Daarna de Skytrain terug genomen en waren wij om 20.00 uur terug op de camping.

Ter afsluiting nog een kopje koffie en het maken van dit verslag. Inmiddels regent het alweer een paar uurtjes maar morgen zou het wat minder worden. Wij gaan ons voorbereiden op het op orde brengen van de campers, het inpakken van onze spullen, het afleveren van de campers en de terugreis naar onze dierbaren.

Vancouver

Van Lillooet naar Vancouver.

Vanmorgen na het ontbijt om 8.30 uur vertrokken nadat Jean en Mia gefaced-timed hadden met kinderen en kleinkinderen. Een schitterende zonnige morgen. Eerst richting Pemberton zo'n 100 km in nagenoeg dezelfde natuur als waarmee wij gisteren geëindigd zijn, canyons, rotsen en bergen met sneeuw en verder totaal niets wat op bebouwing of wat dan ook lijkt. Met dit verschil dat wij gisteren boven de canyon reden en vandaag veelal er in.

Op deze weg hebben Jean en Mia wederom een beer gespot, de 3e al op deze rit. Ook hebben wij onderweg nog een tweetal herten op de weg en snelweg gehad.

Verder richting Whistler waar een kabelbaan met een overspanning van 4 km hangt. Wij zijn hier uitgestapt om dit plaatsje te bekijken maar binnen een half uur was dat al bekeken. Een wintersport plaatsje waar in dit jaargetijde de liften worden gebruikt om fietsen omhoog te brengen voor de downhillers. Een prachtig showspel, die gasten die met flinke snelheid naar beneden jumpen en rijden.

Van hieruit richting Squamish en verder naar onze eindbestemming Vancouver. Wij zijn via de Sky to Sea Highway (99) richting Vancouver gereden waar wij een prachtig uitzicht hadden over de baai genoemd de Howe Sound. Vanaf Horseshoe Bay gaan ook de veerboten naar verschillende bestemmingen o.a. Vancouver Island,

Het laatste stuk over Highway 1 was weer redelijk tot druk met verkeer en met onze campers die meer verbruiken dan trekken (ook met tow/haul) is het op bergachtige wegen vaak hard werken om niet al het andere verkeer te veel te hinderen. Onderweg zijn wij nog een paar keer uitgestapt om wat mooie plaatjes te schieten en kwamen wij uiteindelijk rond 15.00 uur op het Burnaby Cariboo RV Park and Campground in Vancouver aan, waarschijnlijk net voor de spits. Een camping met geheel verharde plekken en plaats voor een camper/caravan en een zit/eetbank, maar dan wel weer afgescheiden met een thuja haag. Nog even op zoek gegaan naar een uitspanning om wat te eten maar helaas is hier op loop afstand in de wijk Burnaby niets te vinden en hebben wij het vandaag afgedaan met een brood maaltijd.

Tot nu toe hebben wij 6200 km gereden van Toronto tot Vancouver.

Lillooet, British Columbia

Van Clearwater naar Lillooet

Vanmorgen hebben wij besloten om niet de vooropgezette stopplaats Cache Creek aan te doen maar proberen verder te rijden om de rit naar Vancouver te kunnen verkorten.

Na de gebruikelijke rituelen brandstof getankt omdat de afstand tussen de diverse tankstations heel groot kon zijn.

Het werd wederom een prachtige rit door verschillende landschappen. Van besneeuwde bergen naar beboste bergen en daarna met gras begroeide bergen.

De grootste plaats was Kamloops, na Kamloops gestopt boven Lake Kamloops dat er prachtig bij lag, net of er een ijslaagje overheen lag.

Via Cache Creek, waar wij ook weer onze French Vanilla konden scoren, via Hat Creek Ranch verder langs Marble Canyon richting Lillooet.

Toen kwam de grootste verrassing van vandaag vanaf 40 km voor Lillooet reden wij langs de Fraser Canyon. De rivier de Fraser heeft hier een echte canyon uitgesleten, kleiner dan de echte Grand Canyon maar zeer indrukwekkend. De canyon zelf is 270 km lang en tot wel 1000 meter diep. Hij is in twee trappen uitgesleten en wel een tiental kilometers breed. De weg erlangs is redelijk smal en bochtig en een keer was er zelfs een tunnel met slechts een enkele rijbaan.

Bovendien was het omhoog en omlaag rijden, de chauffeurs moesten alle zeilen bijzetten en niet de aandacht laten verslappen. Maar met enkele stops konden ook zij van dit schouwspel genieten.

In Lillooet aangekomen besloten om nogmaals te tanken daar er een rit van 90 km voor de boeg lag zonder dorpen of steden. Aan het tankstation werden wij aangesproken door een heer die vroeg of wij RV-plaatsen zochten en vertelde dat hij en zijn vrouw 3 RV plaatsen hadden net buiten Lillooet voor de prijs van C$ 25 per plaats incl.WIFI, elektriciteit en water en wc.

Na enig overleg hebben wij besloten om van dit aanbod gebruik te maken en zijn wij op zoek gegaan naar het huis van Axel & Marlies Koehn, 3 km buiten Lillooet vonden wij een blokhut met RV plaatsen. Axel & Marlies zijn in 1993 uit Duitsland (Schwerin) vertrokken om hier een bestaand op te bouwen en hebben inmiddels de Canadese nationaliteit. Op een privécamping hebben wij nog nooit gelogeerd en deze plaats is buitengewoon, boven in de berg met uitzicht op de canyon en we staan er helemaal alleen.

Inmiddels hebben wij al een kolibrie gespot en een adelaar zien vliegen boven de canyon, ook komen er, volgens zeggen en de ons getoonde foto's, regelmatig beren op bezoek.

Beneden in het dal woei een harde koude wind maar hierboven is geen wind en een aangename temperatuur en hebben wij buiten gezeten op ons terras.

Volgens Axel zijn Lillooet en Lytton de warmste en droogste plaatsen van Canada.

In ieder geval zijn wij het erover eens dat deze toch wel bijzondere "camping" de mooiste is die wij op deze reis hebben gehad.

Wells Gray Provincial Park, Clearwater

Van Jasper naar Koa campground in Clear Water.

Vanmorgen weer 7.00 uur uit de veren. Omdat wij gisteren een camping hadden zonder voorzieningen vroeg naar bed gegaan. Ook omdat wij gisteren een heel vervelende koude en natte dag hadden afgewisseld met de warmte in de camper waren wij vroeg aan bedje toe.

Al bij het ochtend gloren verschenen echter de eerste zonnestralen en die zon zou ons de hele dag niet meer verlaten.

Al vanaf het vertrek lagen de bergen er heel helder bij en hebben wij uren over de schitterende highway 5 gereden omringd door hoge met sneeuwbedekte bergen.

Gestopt bij het visitor center Mount Robson, genoemd naar de gelijknamige berg van 3.954 meter hoog. Wat lag deze er schitterend bij! Na de pech die wij gisteren gehad hadden met het weer bleken wij vandaag ontzettend veel geluk gehad te hebben omdat de top van deze berg doorgaans niet te zien is. Wij hebben deze berg in zijn geheel kunnen zien, geweldig.

Sowieso een dag met alleen maar hoogtepunten en schitterende "diepte"punten.

De hoogtepunten van het eerste deel van de reis: Zoals gezegd de Mount Robson, en, jawel hoor weer een echte beer gezien, gestopt om hem op de gevoelige plaat vast te leggen, echter voordat de iPad in de aanslag kon worden gebracht kwam er een Truck voorbijrazen en sprong de beer weer het bos in. Gelukkig heeft Marianne hem, zij het niet van de voordeligste kant, kunnen "pakken". Voor de minder goed gelovigen onder de volgers als bewijs. Nog even terug naar de Mount Robson. Hadden daar even internet en dat gebruikt om met het thuisfront te kontakten, foto's te schieten en geniet van de warmte met dit schitterende uitzicht

En dan, geloof het of niet, het lampje op het dashboard bij Jean is uit. Na 4100 km. Voor het eerst Petro Canada getankt! Zou ook hier zoiets als chauvinisme bestaan? Of waren simpelweg de branduren van het lampje op?

Enfin, bij het eerstvolgende Petro Canada tankstation koffie gekocht. Wat zeg ik koffie, na dagen weer eens een French Vanilla. Daarna doorgereden naar camping Clearwater Valley Resort & KOA. Onze rit van vandaag ca 325 km zat er al om 13.30 uur op mede omdat wij weer een tijdzone passeerden en wederom een uur bonus kregen. Het tijdverschil met thuis bedraagt nu negen uren.

Gezien het tijdstip besloten om nog wat boodschapjes te doen en dan een aantal watervallen in het Wells Gray Provincial Park te bezoeken met één camper.

Als eerste hebben wij de meest veraf gelegen Helmcken Falls, op zo'n 47 km van de camping

bekeken. Deze waterval stort maar liefst 141 meter de canyon in en is hiermee een van de hoogste watervallen van Canada. Daarna de Dawson Falls slechts 18 meter hoog m bij een maar minstens 70 meter breed. En tenslotte de Spahats Falls een heel spectaculaire waterval

in de 120 meter diepe vulkanische canyon. Wij verwachten veel van het foto- en filmmateriaal.

Terug naar de camping, douche genomen en wederom genoten van een lekkere warme maaltijd en deze voor het eerst buiten verorberd. Samenvattend kunnen wij stellen dat wij vandaag een aaneenschakeling van hoogtepunten hebben gekend wat betreft het weer en de bezienswaardigheden

Clearwater

Van Jasper naar Koa campground in Clear Water.

Vanmorgen weer 7.00 uur uit de veren. Omdat wij gisteren een camping hadden zonder voorzieningen vroeg naar bed gegaan. Ook omdat wij gisteren een heel vervelende koude en natte dag hadden afgewisseld met de warmte in de camper waren wij vroeg aan bedje toe.

Al bij het ochtend gloren verschenen echter de eerste zonnestralen en die zon zou ons de hele dag niet meer verlaten.

Al vanaf het vertrek lagen de bergen er heel helder bij en hebben wij uren over de schitterende highway 5 gereden omringd door hoge met sneeuwbedekte bergen.

Gestopt bij het visitor center Mount Robson, genoemd naar de gelijknamige berg van 3.954 meter hoog. Wat lag deze er schitterend bij! Na de pech die wij gisteren gehad hadden met het weer bleken wij vandaag ontzettend veel geluk gehad te hebben omdat de top van deze berg doorgaans niet te zien is. Wij hebben deze berg in zijn geheel kunnen zien, geweldig.

Sowieso een dag met alleen maar hoogtepunten en schitterende "diepte"punten.

De hoogtepunten van het eerste deel van de reis: Zoals gezegd de Mount Robson, en, jawel hoor weer een echte beer gezien, gestopt om hem op de gevoelige plaat vast te leggen, echter voordat de iPad in de aanslag kon worden gebracht kwam er een Truck voorbijrazen en sprong de beer weer het bos in. Gelukkig heeft Marianne hem, zij het niet van de voordeligste kant, kunnen "pakken". Voor de minder goed gelovigen onder de volgers als bewijs. Nog even terug naar de Mount Robson. Hadden daar even internet en dat gebruikt om met het thuisfront te kontakten, foto's te schieten en geniet van de warmte met dit schitterende uitzicht

En dan, geloof het of niet, het lampje op het dashboard bij Jean is uit. Na 4100 km. Voor het eerst Petro Canada getankt! Zou ook hier zoiets als chauvinisme bestaan? Of waren simpelweg de branduren van het lampje op?

Enfin, bij het eerstvolgende Petro Canada tankstation koffie gekocht. Wat zeg ik koffie, na dagen weer eens een French Vanilla. Daarna doorgereden naar camping Clearwater Valley Resort & KOA. Onze rit van vandaag ca 325 km zat er al om 13.30 uur op mede omdat wij weer een tijdzone passeerden en wederom een uur bonus kregen. Het tijdverschil met thuis bedraagt nu negen uren.

Gezien het tijdstip besloten om nog wat boodschapjes te doen en dan een aantal watervallen in het Wells Gray Provincial Park te bezoeken met één camper.

Als eerste hebben wij de meest veraf gelegen Helmcken Falls, op zo'n 47 km van de camping

bekeken. Deze waterval stort maar liefst 141 meter de canyon in en is hiermee een van de hoogste watervallen van Canada. Daarna de Dawson Falls slechts 18 meter hoog m bij een maar minstens 70 meter breed. En tenslotte de Spahats Falls een heel spectaculaire waterval

in de 120 meter diepe vulkanische canyon. Wij verwachten veel van het foto- en filmmateriaal.

Terug naar de camping, douche genomen en wederom genoten van een lekkere warme maaltijd en deze voor het eerst buiten verorberd. Samenvattend kunnen wij stellen dat wij vandaag een aaneenschakeling van hoogtepunten hebben gekend wat betreft het weer en de bezienswaardigheden

Jasper

Van Lake Louise naar Whistlers Campground Jasper.

Vanmorgen weer om 7.00 uur uit de veren en na de gebruikelijke rituelen om 8.30 vertrokken.

Water- en benzinetank gevuld en ons opgemaakt voor een veel belovende rit die ons vandaag te wachten stond. Het had de hele nacht geregend en bij vertrek regende het nog steeds.

Als eerste bezienswaardigheid stond Peyto Lake op het programma maar al snel werd de regen sneeuw. Het was nat en koud en bij Peyto Lake aangekomen leek het ons geen goed idee om de dames bloot te stellen aan deze winterse omstandigheden. De mannen hadden een wandeling voor de boeg van ruim 10 minuten over deels spekgladde en moeilijk begaanbare paadjes. Bij het Lake aangekomen was er alleen ondoorzichtige nevel te zien en verder echt niks. Deze nevel zou onze hele dag verpesten want de Rockies die hier op zijn mooist moeten zijn hebben we de rest van de dag niet tot nauwelijks gezien.

Vervolgens richting Mistaya Canyon gereden en vanaf de parkeerplaats eveneens zo'n 10 minuten te lopen. Dit was weer bijzonder mooie waterval van het kaliber die je bij ons in kleur, omvang en ruigheid niet ziet. Deze was zeker de moeite waard.

Al rijdende richting Columbia Icefield kwamen wij langs Weeping Wall dit is een loodrechte rotswand waar talrijke grotere en kleinere watervallen neerstorten. Bij Columbia Icefield hebben wij het visitor centre bezocht en een promotiefilm van 20 minuten bekeken. Van hieruit vertrokken bussen naar de Icefields (gletsjers) maar wij hadden besloten niet mee te gaan omdat ook hier alles in nevelen gehuld was.

Op weg naar de Sunwapta Falls reden wij langs de Tangle Falls waar een waterval boven aan de rotswand ca 50 meter breed als een trechter bij mekaar kwam en uiteindelijk nog zo'n 5 meter breed was.

De Sunwapta Falls waren vooral bijzonder door de tientallen meters diepe door het water uitgesleten rotsen en Potholes (of in het Frans Marmite) een geweldig stuk natuur.

Tenslotte naar de Athabasca Falls, een brede rivierstroom die werd gesplitst in meerdere stromen door uitgesleten rotsen en eindigde in een turkooiskleurig meer.

Wij hebben vandaag veel mooie dingen gezien maar zijn toch teleurgesteld omdat deze misschien wel de mooiste route zou moeten zijn van onze hele tocht. Wij hebben vooral veel mist gezien en geen bergen met sneeuw, de hele dag regen en sneeuw gehad en bij onze tochtjes ook nog koud. Nu ten tijde van dit schrijven, plaatselijke tijd 21.40 uur regent het nog steeds.

Maar helaas, het was niet anders.

Lake Louise en Yoho Park

Lake Louise

Vanmorgen uitgeslapen, ontbeten en 9.30 uur vertrokken. Eerst naar Lake Louise ca. 4 km van de camping. Was frisjes en bewolkt maar het Lake lag er schitterend bij tussen de hoge met sneeuw bedekte en deels in nevel gehulde bergen. Daarna het statige Chateau Lake Louise(hotel) bezocht met zijn oude glorie en tal van shops.

Daarna wilden wij Moraine Lake bezoeken waarvan wij van ons broertje gehoord hadden dat dit mooier zou zijn dan Lake Louise. Maar helaas konden wij daar niet naartoe closed/fermé.

Toen doorgereden naar het meest veraf gelegen punt van vandaag Wapta Falls, Wapta is indiaans voor running water. Hiervoor moesten wij zo'n 3 km onverhard rijden en daarna nog eens 2,4 km (enkel) lopen. Wederom onze dagelijkse hoeveelheid beweging. Ook hier een mooie waterval en mooie natuur met zijn diep turkoois kleur water.

Onze weg vervolgd naar Natural Bridge, een natuurlijke rotsbrug over de Kicking Horse River. Een werkelijk prachtig stukje natuur waarover wij het met zijn viertjes roerend eens zijn dat dit het mooiste natuurverschijnsel is van vandaag. Van hieruit door naar Emerald Lake en dit kreeg van ons een mwoi beoordeling.

Toen op naar Takakkaw Falls, een van de hoogste watervallen van Canada. Ook deze droom werd na enkele kilometers verstoord door een bordje closed/fermé.

Van hieruit richting Spiral Tunnels Viewpoint waar wij meer geluk hadden. Tijdens onze stop passeerde net een trein. Al eerder hebben wij geschreven over de lengte van de treinen hier en in de verte zagen wij de trein uit de tunnel komen en op een spoorstuk lager, zigzaggend, kwam deze zelfde trein aan ons voorbij. Wagons zijn hier beladen met 2 containers opeen.

Daarna koers gezet richting Lake Louise en opeens trokken een aantal gestopte personenauto's onze aandacht en ja hoor wij hebben een zwarte beer gespot. Jean fors in de remmen uitgestapt en deze beer vereeuwigd op onze gevoelige chip. Hier hadden wij al lang naar uitgekeken en ineens was er een hij of zij, was van de overkant van de weg niet te zien.

Nog wat boodschapjes gedaan en omdat in de loop van de dag het zonnetje erbij was gekomen besloten nog eens naar Lake Louise te gaan waar wij ook weer geen spijt hebben gehad. De daar genomen foto's en films zullen dat bewijzen.

Terug naar de camping voor een aantal avondrituelen en met een voldaan gevoel de nacht in.