Van Clearwater naar Lillooet

Vanmorgen hebben wij besloten om niet de vooropgezette stopplaats Cache Creek aan te doen maar proberen verder te rijden om de rit naar Vancouver te kunnen verkorten.

Na de gebruikelijke rituelen brandstof getankt omdat de afstand tussen de diverse tankstations heel groot kon zijn.

Het werd wederom een prachtige rit door verschillende landschappen. Van besneeuwde bergen naar beboste bergen en daarna met gras begroeide bergen.

De grootste plaats was Kamloops, na Kamloops gestopt boven Lake Kamloops dat er prachtig bij lag, net of er een ijslaagje overheen lag.

Via Cache Creek, waar wij ook weer onze French Vanilla konden scoren, via Hat Creek Ranch verder langs Marble Canyon richting Lillooet.

Toen kwam de grootste verrassing van vandaag vanaf 40 km voor Lillooet reden wij langs de Fraser Canyon. De rivier de Fraser heeft hier een echte canyon uitgesleten, kleiner dan de echte Grand Canyon maar zeer indrukwekkend. De canyon zelf is 270 km lang en tot wel 1000 meter diep. Hij is in twee trappen uitgesleten en wel een tiental kilometers breed. De weg erlangs is redelijk smal en bochtig en een keer was er zelfs een tunnel met slechts een enkele rijbaan.

Bovendien was het omhoog en omlaag rijden, de chauffeurs moesten alle zeilen bijzetten en niet de aandacht laten verslappen. Maar met enkele stops konden ook zij van dit schouwspel genieten.

In Lillooet aangekomen besloten om nogmaals te tanken daar er een rit van 90 km voor de boeg lag zonder dorpen of steden. Aan het tankstation werden wij aangesproken door een heer die vroeg of wij RV-plaatsen zochten en vertelde dat hij en zijn vrouw 3 RV plaatsen hadden net buiten Lillooet voor de prijs van C$ 25 per plaats incl.WIFI, elektriciteit en water en wc.

Na enig overleg hebben wij besloten om van dit aanbod gebruik te maken en zijn wij op zoek gegaan naar het huis van Axel & Marlies Koehn, 3 km buiten Lillooet vonden wij een blokhut met RV plaatsen. Axel & Marlies zijn in 1993 uit Duitsland (Schwerin) vertrokken om hier een bestaand op te bouwen en hebben inmiddels de Canadese nationaliteit. Op een privécamping hebben wij nog nooit gelogeerd en deze plaats is buitengewoon, boven in de berg met uitzicht op de canyon en we staan er helemaal alleen.

Inmiddels hebben wij al een kolibrie gespot en een adelaar zien vliegen boven de canyon, ook komen er, volgens zeggen en de ons getoonde foto's, regelmatig beren op bezoek.

Beneden in het dal woei een harde koude wind maar hierboven is geen wind en een aangename temperatuur en hebben wij buiten gezeten op ons terras.

Volgens Axel zijn Lillooet en Lytton de warmste en droogste plaatsen van Canada.

In ieder geval zijn wij het erover eens dat deze toch wel bijzondere "camping" de mooiste is die wij op deze reis hebben gehad.